Vakantiefoto’s kijken is leuk als het om je eigen foto’s gaat. Ik doe mijn best om mijn vrienden en kennissen niet te spammen met de mijne, maar op veler verzoek toch een paar plaatjes van onze vakantie in Barcelona! We waren daar eind april/begin mei, maar door allerlei dringender zaken had ik de kiekjes van die zalige week nog niet verwerkt.
Erik was nog nooit in Barcelona geweest. Ik vind het een geweldige, veelzijdige stad: lekker eten, cultuur, natuur, strand, architectuur, er is voor elk wat wils. Dit was mijn vijfde keer in de Sagrada Familia, de kerk van Gaudi waaraan nog steeds gebouwd wordt. Iedere keer is er weer iets nieuws af, iedere keer zie ik weer andere dingen. Hoe dit bedacht is, hoe het licht hier kan spelen… we vonden het allebei magisch betoverend. De vorige keren was ik hier met een groep leerlingen op excursie, nu namen we ruim de tijd om alle details in ons op te nemen en te fotograferen.
Het interieur van de kerk is licht maar het glas in lood dat in overvloed aanwezig is, maakt een spektakel van dit gebouw.
Voor Erik was het bezoek aan de Sagrada Familia het culturele hoogtepunt van deze reis. Tip: als je gaat, koop dan van tevoren online een kaartje. Je krijgt dan een entreebewijs voor een bepaald tijdstip en je hoeft niet in de ellenlange rij te staan die je dagelijks bij deze hotspot aantreft.
Vlakbij de Sagrada Familia bevindt zich het Hospital de la Santa Creu i Sant Pau. Dit ziekenhuis was tot kort geleden nog in vol bedrijf. Het werd ontworpen door de modernist Lluís Domènech i Montaner. deze architect was een tijdgenoot van Gaudi. Het ziekenhuis was een van de eerste ziekenhuizen die goede gezondheidszorg bood aan iedereen, ongeacht uit welke laag van de bevolking je kwam. Het terrein telt allemaal paviljoenen die via onderaardse tunnels zijn verbonden. Door de tunnels werden de patiënten vervoerd. Tussen de paviljoenen liggen tuinen vol sinaasappelbomen, lavendel en kruiden. Het idee was dat je sneller beter werd in een prettige omgeving. Een deel van de paviljoenen is open voor bezichtiging. Het ziekenhuis staat op de UNESCO werelderfgoedlijst.
Uiteraard bezochten we ook Park Guell, het beroemde park van Gaudi. Een aantal mozaïeken was weggehaald omdat ze gerestaureerd moesten worden. Jammer! Ook voor deze attractie geldt: koop van tevoren een kaartje, de toegang is gereguleerd.
Op de een of andere manier heb ik veel duiven gefotografeerd in Barcelona. Anders dan in Nederland zag ik geen enkele met gezwellen op de pootjes. Ze zagen er een stuk gezonder uit dan andere stadsduiven die ik elders zie. Zou het dat mediterrane dieet zijn?
Pigeons in a love seat….
Deze groene papegaai (ofzo, ik noemde deze vogel steeds Lorikeet maar dat is het niet) had een nest in een van de palmen in het park. De partner vloog af en aan met takjes en voedsel.
Ook tijdens het chillen in Parc de la Ciutadella hebben we op de een of andere manier veel duiven gefotografeerd. Er zwommen veel ganzen en meeuwen in de vijvers, en de duiven waren ook alom vertegenwoordigd.
Je vraagt je misschien af, wat voor gekke mensen zijn dit, terugkomen van vakantie met allemaal foto’s van duiven?! Uiteraard hebben we ook een handvol selfies, en een aantal foto’s dat andere toeristen van ons heeft gemaakt met de iPhone. Tijdens deze trip wilden we relaxt fotograferen. Het ging ons er niet om onze reis vast te leggen. De foto’s die we namen, namen we puur voor de lol. Het gaf niet als we niet het volledige verhaal van een dag vastlegden, zoals dat wel het geval is als we een bruiloft fotograferen.
Al moet ik zeggen: ik had twee foto’s in mijn hoofd die ik wilde maken. Onder andere deze, van, jawel, duiven, op Placa de Catalunya. Tijdens mijn reizen met school had ik hier al eens gezeten, en wilde ik zo’n foto maken. Maar met zoveel vliegende beesten op een drukke plek in de stad, moet je geduldig zijn. It paid off. We hebben de tijd genomen om te zitten en goed te observeren, en ik klikte op het juiste moment.
Uiteraard moesten we naar Nou Camp. Vooral voor Erik erg leuk: die was er nog nooit geweest terwijl hij wel veel Spaans voetbal kijkt. Hier trouwens het bewijs dat we deze reis echt gemaakt hebben: ik nam deze foto van Erik, hij die van mij hieronder. Ik ben aan het chillen en een berichtje aan het sturen naar het thuisfront, in de geweldige tuin van onze accommodatie.
We hebben de hele week alleen maar gechild. Daar hoorde ook lekker eten bij (denk tapas, tapas en tapas, oh, en paella). Leuke eettentjes in Barcelona zijn volgens ons Los Caracoles, Rossini, Granja Petitbo en La Esquinica. Dat laatste zit wel erg verstopt en je moet een stukje met de metro maar er zitten alleen maar locals. Al dat lekkere eten heb ik niet gefotografeerd voor instagram ofzo. Nope. Allemaal lekker opgegeten en onder het genot van een glas mensen gekeken en gefotografeerd, zoals deze kindjes die speelden bij de fontein op Placa Reial.
Straatartiesten van twee verschillende generaties…. Flamenco en capoeira.
Deze goedgeklede dame had dansschoenen aan. Ik zag dat met mijn geoefende oog meteen. Ze heeft wel een half uur in deze stoel gezeten. De jas ging uit, er kwam een mooie jurk met blote rug en enorme tattoo tevoorschijn. Ik had de camera in de aanslag…. en toen…. gebeurde en niks, pakten zij en haar partner hun spullen weer in want de politie kwam eraan. Ze wilden geen boete riskeren. We hebben ze de rest van de week helaas niet weer getroffen. Jammer. Ik had die tango graag gezien!
Placa Reial was ons vaste stekje, een heel charmant pleintje waar altijd wel iets gebeurt.
Kleurig fruit bij La Boqueria
Van al deze dode beesten werd ik een beetje verdrietig….
Van de straatmuzikanten werd ik wel vrolijk! Ze speelden goed en hadden veel lol.
Ik vond het sowieso erg leuk om rond te dwalen in de straten van de Gotische wijk en om te kijken wat daar allemaal gebeurde.
Take away? Deze hond moest wachten terwijl de baas zich binnen tegoed deed aan sushi.
Keuzes, keuzes….
Prachtige deur van …. (een hotel of spa dacht ik).
De Pont del Bisbe, een fotogeniek stukje Gotische wijk
Op onze laatste dag gingen we naar het strand. Daar troffen we iemand met een chihuaha puppy dat echt in mijn hand paste. Uiteraard lag ik alweer op m’n buik in het zand om een foto van het beestje te maken….Barcelona verveelt me nooit, tot de volgende keer!