Een weekend in Lissabon – Wat te doen?

Erik en ik zijn dol op reizen en we wilden graag een nieuwe stad ontdekken. Daarom vlogen we in het derde weekend van januari naar Lissabon, de stad van de zeven heuvels, in het zuiden van Portugal. Geen van beide waren we ooit in Portugal geweest.

Vliegen met Easyjet

We vlogen deze keer met Easyjet. Ook dat was een eerste keer. We vonden het een prima luchtvaartmaatschappij; vriendelijk personeel, lekker eten aan boord en dat was niet eens heel duur. Gedurende de hele vlucht was het prima weer. Eigenlijk fotografeer ik nooit vanuit het vliegtuig maar nu besloot ik het opstijgen in ons platte pannenkoeklandje en het landen in zonnig Portugal te fotograferen met mijn iPhone.

Hieronder zie je de Europoort en de Maasvlakte bij Rotterdam, en twee keer Lissabon vanuit de lucht. De rode brug, de Ponte de 25 Abril, lijkt op de Golden Gate Bridge in San Francisco. Hij is gemaakt door hetzelfde bedrijf en heeft precies dezelfde kleur. Net als in San Fran, moest ook dit bouwwerk in Lissabon tegen aardbevingen bestand zijn. Oorspronkelijk heette deze brug de Ponte Salazar, naar de dictator die er tussen 1932 en 1968 de dienst uitmaakte. De linkse revolutie verfde in 1974 de nieuwe naam op de brug.

 

Fotograferen in Lissabon

We hadden alleen handbagage meegenomen: een rugzak voor onze kleding en andere benodigdheden zoals toiletspullen, een e-reader en de paspoorten, en een rugzak voor de camera’s.We hadden een van onze eigen camera’s mee, een Fuji XT-1, en de iPhone. Gedurende dit weekend wilden we ontdekken of we blij werden van een lichtere camera. We zijn heel blij met de spullen die we voor het fotograferen van bruiloften gebruiken, maar het is zwaar materiaal en het is niet altijd relaxt om dat mee te slepen als je op vakantie bent.

De Fuji XT-1 leek me een camera die wel goede kwaliteit levert – want met ons reguliere spul ben ik natuurlijk enorm verwend – maar qua gebruikersgemak meer past bij op vakantie gaan. De knoppen bovenop kunnen je net zoveel invloed geven als onze eigen spiegelreflexcamera. Helaas vond ik het tegenvallen: ergonomisch gezien paste de Mark IV beter bij mijn handen dan de Fuji. Ik heb redelijk kleine handen maar ik vond het priegelen. Als ik aan een van de ringen draaide, draaide ik bijvoorbeeld de ring eronder mee, waardoor ik mijn instellingen veranderde terwijl dat niet de bedoeling was. Na een ochtend verdween de Fuji in de rugzak en hebben we uitsluitend met de Mark IV en de iPhone gefotografeerd.

 

Hotel in Lissabon

We verbleven in het kleinschalige The 7 Hotel.  Aangezien we alleen een rugzakje bij ons hadden, hoefden we niet te wachten tot onze koffers uit het vliegtuig gehaald waren en konden we zo doorlopen naar het metrostation. Het reizen was een fluitje van een cent. Vlakbij het hotel stapten we bij Baixa-Chiado uit de metro, en vanaf het hotel liepen we zo het centrum in. Behalve de locatie was ook de studio die we gehuurd hadden, prima. Een lekker bed, en een fantastische douche! Als ik geen warme douche tot mijn beschikking heb, ben ik toch minder relaxt.

‘s Avonds hebben we door het centrum geslenterd, de voor Lissabon zo karakteristieke trams gefotografeerd, en wat gegeten. We zaten eerst binnen maar zijn daarna op het terras bij de terrasverwarmer gaan zitten. Zelfs Erik had het koud! Veel restaurants in Lissabon hebben geen verwarming, en in januari is dat toch flink kleumen.

 

Sightseeing in Lissabon –  Padrão dos Descobrimentos

Op zaterdag hingen we de toerist uit en daar hoort natuurlijk een beetje sightseeing bij. Al vroeg zaten we aan het ontbijt, en daarna pakten we de tram naar Belem. Onderweg bekeken we de vele betegelde gevels die je in Lissabon vindt. Niet elke gevel is in topconditie, de stad riekt een beetje naar vergane glorie en melancholie, op een charmante manier.

We bekeken het Padrão dos Descobrimentos, een momument ter ere van de ontdekkingsreizigers, aan de Taag. Op weg daar naartoe moesten we via een loopbrug de snelweg en het spoor oversteken. Ik was niet in mijn element – hoogtevrees – maar heb toch naar beneden gekeken: er kwam een opa in een smart aantuffen die een lekke rechterachterband had. I kid you not. Hij reed gewoon door en ik hoop dat iemand hem heeft weten te stoppen. Geen foto want ik hielde me met beide handen stevig vast. Wel een foto (en the making of van die foto) van het monument. Het weer was superzonnig zoals je ziet!

Sightseeing in Lissabon – Mosteiro dos Jeronimos

De volgende stop was het Mosteiro dos Jeronimos. Ik had al even wat vooronderzoek gedaan op internet en dit klooster wilde ik toch wel zeker bezoeken. De toegang was een tientje en  dat was geen verspild geld. Prachtig, prachtig!

Het onderste gedeelte van de kerk was vrij toegankelijk. Dat rondje hebben we gemaakt, samen met heel veel Japanners. Mocht je deze UNESCO site willen bezoeken, kom dan vooral vroeg in de ochtend. De Portugese nonnen zaten nog lekker in het zonnetje toen we er aan kwamen, maar check al op de foto hierboven wat voor rij er tegen tienen stond.

De kloostergang met twee galerijen was werkelijk schitterend. Ik weet dat Portugal een Salazar had, net als Salazar Slytherin in Harry Potter. De ‘ancient library’ die aangegeven stond op de bordjes was volgens de Portugese dames in het souvenirwinkeltje al een hele poos dicht. Door mijn bittere teleurstelling heen grapte ik dat het misschien daarom ‘ancient library’ heette maar ze konden er niet om lachen. Toen zijn we nog op zoek gegaan naar een Chamber of Secrets, maar mijn Parsel Tongue zal niet zijn wat het geweest was. Ook die vonden we niet.

 

Oceanarium Lisboa

Na de lunch gingen we naar het Oceanarium – een groot aquarium dat veel doet voor het behoud van de zeeën en oceanen, een van de top aquaria van de wereld. Het bezoek was voor mij een morele afweging: dieren in gevangenschap, wil ik dat wel steunen? Ik had grondig mijn research gedaan en besloot dat ik deze keer de gok wilde wagen. Ik kan je vertellen: in Lissabon hebben ze het goed voor elkaar. Die dieren hebben het in het aquarium beter voor elkaar dan in de plastic soep die wij in de oceanen maken. In het echt zijn alle oceanen met elkaar verbonden, en dat hebben ze in Lissabon ook zo uitgewerkt. Behalve een paar soorten die hun leven anders niet zeker zijn, die apart gezet zijn, staan de verschillende tanks ook met elkaar in verbinding.

Het Oceanarium is een superleuke activiteit in Lissabon, voor jong en oud. Je kon verschillende dieren zowel onder als boven water bekijken. Het kost minder dan  dierentuin/pretpark Wildlands in Emmen en wij hebben ons voor 17 euro een middag prima vermaakt. Deze pinguïns ook: die deden draaimolentje in de stroom van een van de bassins.

Zee-otters

Een aantal vogelsoorten uit het Oceanarium hadden wij op IJsland al in het echt gezien: puffins en razor bills bijvoorbeeld. Maar zee-otters had ik nog nooit aanschouwd, en die hadden ze ook. Erik moest me er echt bij vandaan sleuren. Logisch, zei een van mijn fotografievrienden. Otters are the cats of the sea. Ze waren aan het rollebollen, poetsen, en hun garnalen aan het oppeuzelen.

De kwallen herinnerden me aan een gedicht van Levi Weemoedt: Natuurlijke historie

Als kind in zee o! rilde ik al bij de gedachte aan een kwal.
Maar de grootste kwallen , zo leerde ik later,
die zwemmen boven-, niet onder water.


De iPhone maakt prima foto’s maar in slechte lichtomstandigheden zie je toch echt wel het verschil met een ‘echte’ camera. Deze foto van een jongetje en een Octopus vond ik ondanks zijn slechte kwaliteit toch te intrigerend om weg te gooien.

Zonsondergang vanaf het kasteel

Helaas kreeg ik aan het eind van de middag enorme hoofdpijn waardoor ik precies toen het mooiste licht zich openbaarde, in bed lag. Erik beklom in recordtempo de vele trappen naar het kasteel en wrong zich net voor sluitingstijd door de toegangspoort. Zo kon hij de zonsondergang voor mij fotograferen, zodat ik daar toch nog van kon genieten, ook al was het niet live. Wat lief van mien laiverd!

Op de weg weer naar beneden, had hij ruim de tijd om de karakteristieke trams te fotograferen. De inwoners van Lissabon gebruiken deze historische karretjes nog gewoon om naar hun werk te komen. Ze zijn echter ook erg in trek bij toeristen: we wilden er ‘s middags met eentje richting het Oceanarium rijden maar de gigantische rij deed ons prompt naar de metro rennen.

 

Lekkerste restaurant in Lissabon

Op aanraden van onze receptionist aten we bij restaurant Populi. Dat was een goede tip: het was het meest heerlijke eten dat we in Lissabon hebben gehad. We hebben er zelfs twee keer gegeten. Ook hier was het ijskoud, maar daar was niks aan te doen.

 

Pastel de natal eten en het gebied rond Oriente

Op zondag voor we weer richting Amsterdam vlogen, wandelden we nog door een park (niet zo bijzonder). Met onze 24-uurs metro kaart was reizen gemakkelijk. De metro in Lissabon is echt simpel, en we hebben zo in weinig tijd toch best wat van de stad kunnen zien. Elk station is ook mooi betegeld in een geheel eigen stijl.

 

We hebben ook nog Pastel de natal gegeten bij een bakkerijtje in de straat van  ons hotel, tussen de Portugezen. We vonden beiden dat deze lokale gebakjes wel goed te eten waren. Taartjes eten doen de Portugezen hier de hele dag: van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds na negenen kun je mensen met koffie en zoetigheid in dit soort etablissementen zien zitten.

Het station Oriente en het gebied daar omheen is ingericht voor de wereldtentoonstelling. Het lag op de route naar het vliegveld en we wilden nog een foto van het station maken, dus daar zijn we ook nog naartoe gegaan. Het Oceanarium ligt er vlakbij. Alles is mooi ruim opgezet en je kwam er vrijwel enkel Portugezen tegen, nauwelijks toeristen.

 

Weekend Lissabon – een succes

Een weekend Lissabon is prima als je er even tussenuit wilt, wij hebben ons goed vermaakt. Je kunt uiteraard niet alles zien in zo’n korte tijd dus maak keuzes en geniet van die dingen die je uitgekozen hebt.

Liever iets zien van een andere stad? Check onze blog over Barcelona:

Een week in Barcelona